Saturday, February 12, 2011
өргөн ч нарийн ч зам
Ямар хугацаанд оршиж байсан, ямар ч хэлбэрт оршиж байсан амьдрал бол давтагдашгүй цорын гау юм. Өнөөдөр идсэн усан үзэм өчигдрийнхөөс тэс ондоо. Одоо ууж байгаа энэ шөл арван таван настай байхдаа Тайвань явах замд уусан тэр нэгэн шөлтэй огт адилгүй. Иймээс болж өнгөрсөн амьдралын туршлагыг одоогийнхтойгоо харьцуулах хэрэггүй. Ихэнх хүмүүс өнгөрснөө одоогийнхтойгоо харьцуулах дуртай байдаг. Нэг аяга будаа идэхэд хүртэл тэр хоолны газрын хийсэн будаа илүү амттай санагддаг. Бурхан ялгааг чухалчилдаг. Хүмүүс бүгд л өмнөх туршлагаа амьдралдаа ашигладаг. Тэдний хамгийн ойлгомжгүй тал нь "ижил ". Ойлгох аргагүй бүх зовлон үүнээс үүдэлтэй. Хэрвээ хором агшин бүрийг өөр өөр гэдгийг ойлгож, цаг хугацааг дүгнэж цэгнэхгүй бол чи сайхан амьдрах болно. Чи цор ганцаараа Африкийн элсэн цөлд шарагдаж байсан ч, эсвэл найзтайгаа тухтай сэрүүхэн өрөөнд амарч байсан ч тэр ялгаагүй үүнийг мэдрэх болно. Цаг хугацаа болгон нь бүгд л амьдралын нэг хэсэг бөгөөд тэдгээрийг нэгтгэхэд л чиний нэг насны амьдралтай тэнцэнэ.Нэгэн удаа би “Тайванийн шилдэг арван залуу шагнал” гэдэг шагнал хүртсэн юм. Тэгээд Хонгконгийн "Дорнын сонин"-ны эрхлэнч нэг өгүүлэл бичихийг надад санал болгосон юм.Би юуны тухай бичих вэ ? гэж асуулаа.Бартаа саадтай замын тухай бич гэв.Тэр чинь юу гэсэн үг вэ?Чиний амжилтын түүх, чи хэрхэн өнөөгийн энэ амжилтандаа хүрсэн тухайгаа бич.Амьдралд маань бартаа саадтай зам байгаагүй ээ. Ямар ч нөхцөлд бүх юм миний хувьд сайхан байдаг. Тиймээс би бичмээргүй байна. Хэрвээ би бартаатай жимээр явж байсан бол шууд л түүнд дасан зохицон түүгээр бахархана. Харин захаар нь мод тарьсан өргөн дөрдөн засмал замаар явах бол энэ өнцгөөс нь харах болно. Тэгэхдээ энэ дардан зам нь бартаатай жимээс сайн талтай гэж боддоггүй. Хэрвээ амьдралын мөн чанарыг; жинхэнэ утгаар нь ойлговол аливаа зүйлд сайн муугийн ялгаа гэж байхгүйг ойлгоно. Надад хэдий хэрийн ус үлдсэн байсан ч би устай л гэж боддог. Харин ус их үү бага уу гэдэг чухал биш. Бүхэл бүтэн амьдралын явцад мэдээж хэрэг голын урсгаол нарийн урсах ч бий,догшин давалгаатай урсах ч бий эсвэл бүр татарч , заримдаа өргөн нарийн байдаг. Би өргөн үед өргөнөөр харж сэтгэж, нарийн үед нь нарийнаар харж боддог. Миний амьдрал эхнээсээ дуустал энгийн даруу, нэгэн хэвийн эгэл уужуу; жирийн байхыг би зөвшөөрөхгүй
анд сайн найз нөхөртэй байх тийм хэцүү гэж үү?
би бага байхаасаа л хаа сайгүй найзууд андууд гэдэг үгийг сонсож өссөн. бас болоогүй цөөнгүй найзуудтай байсан. Олон найз нөхөдтэй хүн л хамгийн мундаг хүн мэт харагддаг байлаа. Хаана ч явсан сайн уу, юу байна гэж тааралдсан хүн болгон нь мэндлээд л. Хэрэв нададад туслалцаа хэрэг болвол найзууд руугаа хандаж , тэд ч тусладаг. Бүх зүйлийг хамтдаа хийдэг хүмүүс л найзууд гэж бяцхан люун ухаандаа төсөөлдөг байлаа. Гэтэл одоо ингээд бодоход хүүхэд насны гэнэн үерхэл энэ хорвоогийн хамгийн гайхамшигтай найз нөхөрлөл юм байна гэдгийг одоо л би ухаарч байна. Хүн нас нэмэх тусмаа аливаа юмны тухай ойлголт илүү зузаарч юманд болгоомжтой хандах нь ихэсдэг юм шиг. Хүүхдийн нөхөрлөл бол огт тийм биш. Тэдний нөхөрлөлд бодож санах зүйл огт байхгүйв. Хүссэнээрээ хамт тоглож, өөрсдөндөө тохиолдсон элдэв явдалаа огт юм бодохгүй шууд ярилцаж, тэр ч байтугай тэдэнд бүр мөнгө ч шаардлагагүй байдаг. Харин томчуудын нөхөрлөл бол өөр. Тэд хэн өөртэй нь санаа зорилго нийлж байна тэрэнтэй л нийлдэг. Заримдаа бүр хүнтэй нөхөрлөхөд мөнгө шаардлагтай болдог болсон байна. Орчин үеийн залуусын нөхөрлөл хэр их хамт баар саваар хэсэж шоудан архи тамхи хэрэглэсэнээр бас хэр их мөнгө зээлснээр, өгснөөр тодорхойлогддог болчихжээ. Жишээ нь: нэг найзыгаа хамт шоунд цуг явъя гээд хэрэв явахгүй гэвэл тэр найз биш. Хэрэв нэг онц сурдаг найз нь муу сурдаг найздаа шалгалтын үеэр хуулуулахгүй бол тэр найз биш. Архи хамт уухгүй бол найз биш. Төрсөн өдрийн нь баярт очиж бэлэг сэлт өгч хамт кино үзээгүй бол найз биш. Ийм нөхөрлө байдаг гэж үү ? Найзлаад хэд ч хоноогүй байж найз аа , миний найз гэж дууддаал ... гээд одоо анд нөхөр гэдэг үгийн үнэ цэнэ хэтэрхий уначихжээ. Найзтай байх тийм хэцүү юм гэж үү ?
Subscribe to:
Posts (Atom)